نمی خواستم وارد مجادلاتی بشوم که می تواند وقت نگاشتن مطالب ازسوی نگارنده وحوصله خوانندگان را از خواندن مطالب کشدار به سربرداما چون دوستانی با گذاردن کامنت های مختلف مرا متهم به دشمنی و یا تخریب جایگاه نماینده ویا شخص ایشان نموده اند به اجباردوسند مربوط به مجموعه منتسب به دفتر نماینده درابهر وخرمدره را که از بدروزگاردر آدرسش هم غلط املایی مشهودی وجود دارد واین ازکسانی که می گوینددر فرانسه وانگلیس درس خوانده اند بعیدمی نمایدارائه می دهم تا عزیزان به خشم آمده از مطالب بنده پی ببرندکه من بنا به توصیه وامر دوستان خودنماینده کار تحلیل و تفسیرگزارش عملکرد را به انجام می رسانم حال اگر مطالب سفارشی و باب میل نیست این دیگرمربوط به من نیست برآمده ازاشکالاتی است که مربوط به گزارش عملکرد وموضوع های آن می شود.

بگذریم مطلب را درشماره قبل با بحث روی مسائل ونیازهای کشاورزان دنبال گرفتیم ودر این بخش وقت خودرا روی موضوع نیروی انسانی و چگونگی دفاع از دانش آموختگان وتربیت نیرو های با تجربه جهت تصدی حوزه های مدیریتی پی می گیریم.

همانگونه که دوستان مستحضرندامروزه شهرستان های ابهر وخرمدره به نوعی با قحط الرجال مواجه شده است زیرا که درطی حداقل بیست سال گذشته دراین دو شهرستان روندی که بتواند با یک کارآماری ،اطلاعات جامعی از دانش آموختگان را در یک جا جمع نمایدوبا کار کشیدن علمی و فنی ازآنها نخبه هایی را برای تصدی مسئولیت های مدیریتی شناسایی وتربیت نماید شکل نگرفته و این نه ازآن جهت بوده که در این منطقه کسی به فکرش نرسیده ویا پیشنهادآن را نداده است بلکه بیشترین دلیل این موضوع برمی گردد به این نکته که یا مدیران ما غیربومی بوده اندودغدغه این را نداشته اندکه بعداز آنان چه کسی وبا چه مهارت وتجربه ای مسئولیت مزبور را برعهده خواهدگرفت و یا نمایندگان ما ترس این را داشته اندکه با فراخوانده شدن نیروهای تحصیل کرده و مطرح شدن مهارت ودانش آنها در خصوص مدیریت نیاز سنجانه و برطرف نمودن مشکلات با هنرآنها،مردم اقبال خود را ازافرادی چون مهدوی  وامیرجهانی بردارندو افراد جدیدی را به صحنه بکشانند ازاین رو بودکه آمدن آقای خان محمدی برای تصدی نمایندگی مردم در مجلس موجی از شادی در جوانان تحصیل کرده را فراهم آورد اما متاسفانه این امید نیزبراثر بی توجهی جناب ایشان کم کم رنگ باخت ودر طول یک سال گذشته که دفاترارتباط مردمی ایشان در شهرستان ها و شهر های تابعه می توانست به محلی برای آمد و شد دانش آموختگان ویا محل تهیه لیست دارندگان هنر مدیریت تبدیل گردد و از این کار طفره رفتند وحتی نتوانستند دربین آنهایی که به هر دلیل خودرا به دکتر نزدیک می دانند و یا حلقه مشاوران ایشان را تشکیل می دهند افرادی را جهت تصدی پست های مدیریتی که یکی ازعوامل بروز نارضایتی حتی از مهدوی بودند شناسایی و معرفی کنند یاس و دلزدگی ازاعتمادی که صورت گرفته بوددربین مردم مخصوصا لایه های تحصل کرده ریشه دواند.

براستی چند درصد مردم ابهر وخرمدره از نوع اعمال روش های مدیریتی در سطح دوشهرستان راضیند و یا با عنایت به هشت سال پردر آمددولت که دراکثرمناطق کشور و بویژه در همین زنجان امکانات فراوانی دایر گردید ودر ابهروخرمدره حتی حرف اینکه می توان از منابع دولتی امکاناتی را تهیه دید به میان نیامد ومدیران ما که اکثرا به صورت ثابت این ایام را مدیر بودند ونتوانستندکمترین تغییری در نرخ برخورداری گروه های هدف خود بوجود آورند تغییر یافتند آیااین عدم تغییر ریشه در این نداشت که در این مدت کسی اساسا به فکر ریشه یابی نارضایتی مردم ازمهدوی نبود و یا به این فکرنکردکه با جا بجایی در مواردی که بیشترین نارضایتی را موجب می شد واستفاده از نیرو هایی که می شدروی آنها حساب ویژه ای باز نمود تحرکی را در مدیران کم کارایجادنمودتا بلکه حداقل در طول یک سال گذشته چند طرح نیمه تمام به پایان برسد.

براستی زمانی که نماینده محترم با فرستادن نامه ای به فرمانداران دو شهرستان لیست بلند بالایی از اقدامات علمی موردنظر را برای آنها تکلیف می نمایندمی دانندکه دربسیاری از ادارت ما حتی کارمند به اندازه ای که بتواندامور عادی آن اداره را به انجام برساندوجود ندارد و یا اساسا در آنها کارشناسانی استخدام نشده اندکه بتوانند برای تدوین برنامه هایی که می تواند موید تدوین سندچشم انداز باشد کاربا برنامه ای به انجام برسانند چه رسد به اینکه ازآن اداره درخواست کار با برتانه ای به انجام رسد مثلا دراداراتی چون تربیت بدنی ابهر وخرمدره،فرهنگ وارشاداسلامی دوشهرستان،حج واوقاف،کارواموراجتماعی،آموزش وپرورش و.... چندکارشناس برنامه نویسی و برنامه ریزی وجود دارندو یا اصلا در آنها کارمند رسمی توانمند درحوزه تخصصی بکار مشغولند تا بتوانند با راه انداختن فرایندهای علمی نیاز سنجانه بگویند که برای دو شهرستان وگذر ازشرایط سخت حاکم برآنها چکاربایدکرد؟

این چیزی نیست که ضعفی برای نماینده باشد بلکه مشکلی است که در سالیان گذشته بوجود آمده ودرد من ونمایندگان وکشمکش مستمرمن با آنها هم سراین موضوع بوده زیرا که من می گفتم کار برزمین مانده ادارات مختلف در تمشیت امور جامعه هزینه های سنگینی را برای مردم ونهادهای مختلف ایجادمی کند که می بایدبا شناسایی نیروهای توان مندوبکار گرفتن آنها مانع از تحمیل چنین هزینه هایی شد که متاسفانه تا به امروز به این گفته توجه نشده است مثلا دراداره فرهنگ وارشاد اسلامی که بار اصلی پرنمودن اوقات فراغت دانش آموزان وجوانان را می بایدبرعهده داشته باشد زمانی که کارشناسی برای هنر های مختلف وجود ندارد و یا حتی خودادراره کادر رسمی ندارد  وامور هنری را به افراد فاقدمسئولیت رسمی وکار اداری را به نیرو های قرار دادی می سپاردمسلم است که جوان به بیرون رانده شده از سالن های هنری در خیابان وکوجه های خلوت به مزاحمی تبدیل می شود که باید او را نیروی انتظامی و یا دادگستری جمع کند و پدر ومادر را هراسان بدنبال فرزندان خود بکشاند .درادامه بحث را به وظیفه نماینده در شناسایی ،تربیت ومعرفی نیروی کارآمد درحوزه های مدیریتی وچگونگی به جا آوردن آن می گسترانیم

ادامه دارد