ما ملت عجیبی هستیم و فکر می کنم که در جهان کمتر ملتی مثل ما پیدا شود مثلا اگر به همین سلسله مکشوفات عظیم از فساد ناشی ازوجود رانت ، رانت خواری ورانت خواران عجیب و غریب و عکس العمل های بعضا خنده آور ویا ناشی از استیصال ما در مقابل آنهادقت کنید متوجه این اشاره من به عجیب بودن ما خواهید شد اما اگر اختیار را به بنده واگذار نمایید تا با ورود در حوزه رانت و رانت خواری این ادعا را ثابت کنم خواهم گفت که 
نمی دانم مفهومی تحت عنوان رانت از چه زمانی در فرهنگ بشری وارد شده است اما با مراجعه به باور های دینیم می دانم که رانت خواری از بهشت وبا بی توجهی حوا به عواقب کار و خواست خودآغازشده وبا هبوط آدم به زمین گوناگونی یافته است 
پس اگررانت خواری را ساخته این عهد و زمان و رانت خواران را بر آمده از پیچید گی های خاص این دوره تلقی کنیم من فکر می کنم که کمی به بیراهه رفته ایم 
پس رانت خواری و رانت گرایی به نوعی در سرشت و ذات انسان است وازاین روست که انسان موظف شده است که در جهادی بزرگتر از جهاد در برابر دشمنان معین و مجهز به انواع امکانات با نفس خود مبارزه کند ویا حتی او را فراخوانده تا با تمام ظرفیت های خود به نظارت بر امور مختلف اجتماعی اقدام کند تا مبادا افرادی بتوانندبا به کرایه و اجاره گرفتن چیز هایی که در اصل مال آنها نیست و می تواند امتیازات بسیار گسترده ای را در صورت استفاده عالمانه و آگاهانه نمودن از آنها تولید کند به فرصت ها و منابعی دست یابند که دیگران حتی اگر مالک و صاحب واقعی آنها باشند تنها بدلیل نداشتن آگاهی از امتیازات خاص آنهااز رسیدن به آن امتیاز و یا درآمدها محروم باشند
پس دومین اصل در رانت خواری این است که فرد رانت خوار یا آگاه به تمام معناست و یا اطلاعات ذیقیمتی در اختیارش قرار می گیرد که از طریق آن می تواند بداند که از چه موقعیت و یا امکانی و در چه زمانی وازطریق به اجاره در آوردن و کرایه کردن آنها می تواند به درآمدها و دست آوردهای قابل ملاحظه و انباشته ای دست بیابد ویا درپیدایش ونضج رانت خواری وجود اطلاعات وامکان دسترسی بدانها مهم است وفرقی نمی کند که اطلاعات را خود فرد بدست آورده باشد و یا در اختیار او قرار داده شود هرچند که ممکن است این قرار دادن اطلاعات آگاهانه و روی برنامه و سیستمیک باشد که دراین صورت عواقب وتبعات آن گسترده و سخت خواهد بود و یا نه بدلیل بی ملاحظه گی هایی که صورت می گیرد اطلاعات نشت کند و در اختیار افراد دارای موقعیت بهره برداری های ویژه قرارگیرد که به تبع اثرات قابل کنترل تر خواهد شد امادر کل ماجراتفاوتی ایجاد نخواهد کرد زیرا که بحث نشانگر آن است که در کنار رانت خوار سیستم حفاظتی از اطلاعات و نظارت بر رعایت حرمت اطلاعات هم می باید در شیوع رانت خواری مقصر شناخته شود 
من قصد ندارم که در این سلسله از مقالات بحث را به سیاق یک کار کلاسیک و دپارتمانی پیش ببرم بلکه می کوشم تا در کنار مباحث علمی و سیستمی کمی هم عامیانه به بحث در خصوص رانت وارد شوم تا ببینیم که در فرهنگ ما چگونه واژه ویژه خواری ویا رانت نهادینه شده و حساسیت های ما را تحت اراده و کنترل رانت خواران در آورده است بدین منظور مجبورم که گریزی به قبل از انقلاب بزنم تا ببینیم که اساسا انقلابی که بر پایه مبارزه با رانت خواری های از نوع قضایی،سیاسی،اطلاعاتی،خیریه ای و حتی تورم مصنوعی و ساختگی بوجود آمده است خود چگونه در گردابی از رانت خواری های گوناگون گرفتار شده است تا جایی که با دادن هزینه های فراوان نتوانسته به توفیقی با برنامه و حساب شده در مبارزه و خلاص خود از رانت خواری دست پیدا کند و اسف بارتر اینکه بیش از گذشته خود را با موج های بلند و ویرانگر رانت خواری مواجه می بیند هرچند که هنوز این امید واری وجود دارد که مسئولان بتوانند با برنامه و سیاست گذاری های درست این روند را حداقل اگر نه حذف بلکه در کنترل در آورند 
آنهایی که سال های قبل از انقلاب را به خاطر دارندبا کمی بالا و پایین کردن آنها به یاد خواهند آورد که در آن سال ها بافت اجتماعی ما با دو لایه از رانت خواران بزرگ آمیخته و رودررو بود که یکی از آنها مالکان زمین های بزرگ بودند که تحت عنوان ارباب شناخته می شدند اینان دارای تمام امتیازات و اختیارات سیستم سیاسی بودند ومی توانستندبه جای سیستم و یا به نمایندگی از آن هررفتاری را رایج گردانند ویا هربهره ای را از کل سیستم اجتماعی بر گیرند اما مشکلشان این بود که توان ایستادگی در مقابل تغییرات جهانی حاصل از علم و صنعت را نداشتند و یا هزینه هایی را که برای برخورداریهای کم می پرداختند قابل توجیه نمی دانستند ازاین روی بود که در یک معامله آشکار با سیستم سیاسی تلاش نمودند که تغییر خاستگاه داده و با فروش زمین های خود به سیستم سیاسی خود را به روز نموده و با تغییر فاز تکیه گاه خود را از زمین به سرمایه و صنعت تغییر دهند 
دوم بازاریان و بنکداران که اینان هم با ورود افکار نو و تصادمی که منافعشان با تغییرات گسترده در بافت اجتماعی منبعث از صنعت و علم یافته بود به نوعی مجبور بودند که برای حفظ جایگاه و موقعیت های ویژه خود دست به تحولاتی در درون خود و درارتباط با سیستم اجتماعی و سیاسی بزنند که چون امکان مانور آنها کم و قدرت انطباقشان محدود بود بیشتر متمایل به تغییرات عمیق اجتماعی از نوع انقلاب و براندازی بودند
هرچند که در کنار این دو لایه بزرگ اجتماعی که کمتر مجال آن را یافته بود که به طبقه اجتماعی با تمام ویژگی ها و اختصاصات آن تبدیل گردد و به تاثیر گذاری در تحولات سیاسی مشغول شودعناصر ذینفوذی از نوع خانواده های کاشانی، وهاب زاده، القانیان، فرمانفرماییان، خسروشاهی، لاجوردی، اخوان، مهدوی، حجتی زاده، خیامی، ایروانی، هروی و فولادی وجود داشتند که با ارتباط های گسترده با دستگاه سیاسی رانت و ویژه خواری هایی را مال خود کرده بودند وهمچنین خود سیستم و یا رژیم که تلاش می نمود تا با فراهم آوردن ساختاری قوی در عرصه اقتصادی بتواند تحولات را کاملا در اختیار بگیرد و با ایجاد بنیادها وساختارهای اقتصادی چون بنیاد پهلوی که در دویست شرکت بیمه و مؤسسات سرمایه گذاری، پانزده شرکت تولید صنایع فلزی از جمله شرکتهای جنرال موتور ایران، دوازده شرکت شیمیایی و تولید لاستیک، دوازده شرکت صنایع نساجی، ده شرکت معدنی، پنجاه شرکت ساختمانی، چهل و شش شرکت صنایع غذایی و دامداری، از جمله کشت و صنعت ایران و حدود شصت شرکت بازرگانی و خدماتی، از جمله سهامداران عمده بود یا کلیه سهام را در اختیار داشت و آن را قادر می ساخت تاامتیازاتی را براحتی در اختیار دیگران قرار دهد به جذب رهبران حامی، قومی، نژادی، گروههای سیاسی و غیره اقدام نماید تا اگر زمانی پیش آمد و نیاز به ورود حمایتی داشت اینان بتوانند با ورود معادلات را به نفع رژیم باز گردانند ویا سامان دهی کنند
ادامه دارد