وبلاگ فرهنگی ،اجتماعی ثمر ابهر

خانوادگی ،اجتماعی،ثمرابهر،وبلاگ

درباره من
«عضو مركز توسعه وبلاگ نويسي ديني خراسان جنوبي با كد عضويت 50051»
به نام خدا
کار را با نام خدایی آغاز می کنم که آرامش دهنده دل هاست خدایی که عشق را آفریدوبه انسان یاد داد که دوست بدارد وامیدوارم در راهی که آغاز نموده ام آنچه از دلم بر می آید بر دل های مشتاق به محبت مردم عزیزمان بنشیند زیرا که من هم به محبت تمام مردم نیاز مندم وبرای جلب آن از هیچ کوششی دریغ نمی ورزم
و امادر باره وبلاگ  ثمر ابهر
پیدایش فضای مجازی و کاهش رسانه های سنتی در شهرستان ابهر و بر خورد سلیقه ای اربابان آنها به اجباربرای ایجاد ارتباط با مردم خوب ابهر استفاده از فضای مجازی را انتخاب نمودم که آرزو دارم در بهره گیری از این امکان مناسب اولا به هوای نفسم اجازه جولان ندهم ثانیا تنها برای ارتقاء سطح فرهنگ منطقه فعالیت نمایم و در نهایت اینکه چیزی را بنویسم که مرضای خداوند متعال و صاحبان حق باشد در این راه چون خود را کم توان و نیازمند کمک می دانم از عموم دوستاران فعالیت های فرهنگی در خواست می کنم که مرا در بجا اوردن رسالتی که بر دوش خود احساس می نمایم یاری دهند.

پی طاعت الهی به زمین جبین نهادن
گه و گه به آسمان ها سر خود فراز کردن
به مبانی طریقت به خلوص راه رفتن
ز مبادی حقیقت گذر از مجاز کردن
به خدا قسم که هرگز ثمرش چنین نباشد
که دل شکسته ای را به سرور شاد کردن
به خدا قسم که کس را ثمر آنقدر نبخشد
که به روی مستمندی در بسته باز کردن
                         "شیخ بهایی"
نويسنده :حسن اسدی
تاريخ: دوشنبه چهاردهم تیر ۱۳۹۵ ساعت: ۱۱:۴۴ ق.ظ
در پاسداشت روز قلم ونگارندگان زیبایی هایی چون یاد گیری و آزادی
الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ آن که با قلم آموخت.
......................................................
در این آیه بسیار عمیق دو حکمت موجود است اول آنکه خدا خود را به صفت آموزاننده معرفی می کند ودوم آنکه آموزنندگان را دارای توان خداوندی می شناساند همان توانی که انسان را قدرت بخشیده تا ازبیست هزار سال قبل با استفاده از سنگ،گل،چوب،پوست ودر نهایت کاغذ و ادوات جدید الکترونیکی و دیجیتالی امر انتقال تجربیات و یافته های علم بنیان خود را برای تعالی فرهنگ و تمدن خود ضبط و ثبت کند
ودر ایران از گذشته های بسیار دور روز سیزدهم تیرماه هر سال که مزین به جشن تیرگان بوده است و شور بختانه مسئولان ما بی جهت و بدون تامل درسبقه ای چنین پر اعتبار آن را به چهاردهم تیر ماه منتقل نمودند تا مبادا تمدن و فرهنگ ایرانی جلا و تبلور خویش رادر برابر آنچه که برخی آن را تخاصم و تنازع با فرهنگ وتمدن اسلامی می دانند هویدا سازد قلم معتبر شناخته شده و اهالی قلم تقدیر گردیده و محترم شمرده می شده اند
بلی انسان از حدود شش هزار سال قبل نوشتن مرسوم را معمول کرده و در هر دوره ای به قدرت و گستردگی توان آن افزوده است تا بتواند
1. تمام یافته های خود را برای آیندگان و یا جویندگان حقیقت باقي بگذارد
2. یافته های خود را با نوشتن و نگه داشتن و باز بینی های مجدد و اصلاح در آنها تعمیق بخشد
3. ودر نهایت اینکه دست آوردهای خود را با مکتوب نمودن که امکان بازبینی های مکرر را فراهم می سازد دقیق و قابل اتکاء سازد
ن و القلم و ما يسطرون
اما چرا قسم به نوشته و قسم به قلم ؟
به اعتقاد من نوشته ای که تراوش شده از ظرفیت های فکری و اخلاقی انسان است می باید نشانگرشرافت نویسنده باشد که اگر بخواهیم تعریفی از شرافت ارائه دهیم و بگوییم که شرافت در لغت به معنی
شرافت . [ ش َ / ش ِ ف َ ] (ع اِمص ) شرف . بزرگی . بزرگواری . بزرگ مقداری .مجد. رفعت . قدر. (یادداشت مؤلف ). نجابت و اصالت و بزرگواری و بلندقدری و بزرگ مرتبگی . (ناظم الاطباء).
می باشد آن گاه بر مبنای آن می توان بیان نمود که انسان نجیب ،اصیل و بزرگوارهیچ گاه نمی تواند قلم به خزعبلات بچرخاند و آن را برای نان ونام عاریت گیرد وچنین قلمی است که مقدس می شود و قداست می زاید
پس قلمی که مقدس است نباید بر پلشتی آلوده گردد و آنکه نجیب است و بزرگوار نباید شرافت خود را از قلم دور دارد و آن را آلوده سازد
ودر نهایت اینکه
روز قلم بر همه آنانی که شرافت خود را در جوهر قلم هویدا می سازند و از درد های مردمان می نویسند و بر دنائت و لئامت می تازند تا جامعه انسانی مزین به صداقت واخلاص شود مبارک و میمون باد