تاريخ: شنبه سی ام آذر ۱۳۹۲ ساعت: ۹:۲۷ ق.ظ
کسی به حمد و ثنای برادران عزیز
ز عیب خویش نباید که بیخبر باشد
ز دشمنان شنو ای دوست تا چه می‌گویند
که عیب در نظر دوستان هنر باشد
..............................
بی گمان انتظارازدوست این است که بیان درکمال دوست تمام دارد وازخوبی ها و صفات پسندیده دوست حرف وسخن بسیارگوید وازاین روست که در یافتن نقاط ضعف وراه های برطرف نمودن آنها نمی توان زیادبه دوست تکیه نمود
اما ازآنجا که انسان برای به روزشدن و درخدمت خودوجامعه قرارگرفتن نیازبه حضور مستمردر جریان تکامل وتعالی داردواین ممگن نمی گردد مگرآنکه فردهمیشه نظر درخودو رفتارهای خودداشته باشدتا با برطرف نمودن نقاط ضعف وتقویت نقاط قوت به تعالی وکمالی دست یابدکه مطلوب طبع دیگران باشدبهتراست که با دقت تمام دراقوال وافعال دشمنان خودرا درمحک ارزیابی قراردهدتا بداند که چگونه می تواند خود را آماده کسب موفقیت وپیروزی دربرابر دشمنان ،رقبا وحتی شرایط سخت قرار دهد زیرا که ازفحوای کلام،نوع نگاه ومواضعی که دشمن ویا رقیب درقبال آدمی اتخاذمی کنند می شودراه های برون رفت ازمشکلات را پیدا نمود و یا حتی راه های پیروزی وموفقیت را پیدا کرد واین با مراجعه به آراء ونظرات دوست ممکن نگردد زیرا که دوست واله وعاشق حتی معایب ونقص های موجود دردوست را هم نوعی حسن وهنرتلقی می نماید وبدون آنکه برروی آنها متمرکزشودتا برای حذفشان راه کارهای منطقی وعالمانه ای بیابد با بیان و قلب واقعیت شرایطی را فراهم می کندکه آن ضعف ها وکاستی ها به چشم نیاید و همیشه به عنوان پاشنه آشیلی عمل نمایدکه راه نفوذو ضربه دشمن را به آدمی باز گذارد