تاريخ: شنبه پنجم بهمن ۱۳۹۲ ساعت: ۹:۴۵ ق.ظ
قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
هنر مهارت دریافت رمز پرداختن به احساسات ذاتی انسان وانطیاق آن با لطافت و زیبایی های طبیعت است برای آنکه انسان دردوران حیات خود تنها نماندویا خودرا بیرون ازطبیعت احساس نکند وازهمین روست که حافظ معتقداست قلندرانی که بواقع دنبال ملامت خودخواهی وخودبرتر بینی می باشند با افرادی که برای خود وموقعیت اکتسابی خویش اعتبار وارزشی فراترازمعمول قیلنداحترامی قائل نمی شوند چون اعتقاد دارندکه چنین افرادی با کنده شدن از ذات پاک انسانی ودور افتادن ازمجموعه طبیعت آذین به هنری ناب نشده اند
(واژهٔ قَلَندَر به معنی درویش آزاد و دورهگرد است.
به گفته منابع قدیم و جدید، واژهٔ قلندر از کلمه ترکی قال (به معنی پاک و پاک سرشت) گرفته شدهاست شمار اندکی نیز آن را از ریشهٔ فارسی «کلانتر» (به معنی بزرگتر و کهتر) دانستهاند
قلندران جماعتی از صوفیه ملامتی بودهاند که ملامت نفس و عدم تظاهر به آداب و رسوم اجتماعی و مذهبی را تا مرز بیقیدی و تخریب عادات کشاندند. قلندریه در حدود قرن هفتم هجری در خراسان، هند، شام و بعضی بلاد دیگر شهرت و فعالیت داشتهاند. البته سابقهٔ قلندریه از قرن هفتم فراتر میرود؛ اما اوج شهرت آنان در این زمان بودهاست.)
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست
