زاهد نکند گنه، که قهاری تو
ما غرق گناهیم، که غفاری تو
او قهارت خواند و ما غفارت
آیا به کدام نام، خوش داری تو؟
 به یقین دانایی نوع و کیفیت نیاز انسان را معین می دارد و یا به عبارتی هر کسی به نسبت دانش و آگاهی که بدست می آورد و نگرشی که به محیط و ارتباط با آن بکار می برد مطالبات خود را سر وشکل می دهد ومطمئنا به هر میزان دنایی عمیق تر و گسترده تر باشد خواست ومطالبه عمیق تر می شود ودر مقابل هر مقدار آگاهی سطح نازلی از تاثیر گذاری را در موضوع خواست بر عهده داشته باشد مطالبات سطح نازلی می یابد و به جای قدرت در انتخاب برای برون رفت از شرایط ترس موجب دوخته شدن انسان به زمین می شود 
 هم چنین بایدبخاطر داشت که با کاسته شدن از دامنه اثر بخشی دانش و آگاهی و نفوذ ترس فرد مطالبه گر تعریف و تفسیر ویژه ای را از منشاء ومنبع خیر و یا مطالبه ارائه می دهد تا جایی که آدم عاقل و دانا صفت عمل بدانایی را در نزد آنکه مطالبه ای از او دارد بکار می برد و آنکه ناآگاهی به ترس و باز داشتش کشانده است تصور تبلور قهر و غضب از دارنده قدرت مخصوصا آنجا که او به لطف و احسان معروف باشد می کند
 برای مثال اگر بخواهیم این تصورات را در رابطه با خدا بکار بریم آنکه خداوند را به خالق علم و دانایی بشناسد و قبول کند می داند که اگر خداوند بخواهد در رابطه با او هرتصمیمی بگیرد دقیقا با آسیب شناسی از ضعف ها و نواقص اوبه نتیجه خواهد رسید وامکانی برای بخشش در نظر خواهد گرفت زیرا که می داند بسیاری از خطاهای انسان ناشی از نواقص موجود در میزان دانایی و شخصیت شکل گرفته بر مبنای آن است آنگاه راحتر به عمل ورود می کند
 اما آنکه خدا را نشناخته و تصورات محدود انسانی از اوموجودیتی ساخته که فقط ترس می آفریند و قهر بکار می گیرد اینجا رابطه انسان با خدا را تنها ترس توجیه می کند و عاملی برای دوری گزیدن ازگناه می شود تا جایی که فرد برای اینکه به گناه نیفتد از جامعه فرار می کند ،دست به سیاه و سفید نمی زند و حتی مسئولیت های اجتماعی قبول نمی کند چون می داند که در همه این عرصه ها جایی برای خطا وگناه وجود دارد واگر اوورود کند و به گناه آلوده شود خدا دمار از روزگارش در خواهد آورد 
 اما آنکه با علم دنبال فعالیت های فردی و اجتماعی می رود و می داند که در ذات انسان امکان خطا وجود دارد واین دانایی را متصل به دانایی خدا می کند ومی گوید که خدا بندگانش را می شناسد و از نیت قلبی آنها آگاه است یقین دارد که خدا خواهد بخشید آنگاه با سینه ای گشاده و طیب خاطر مسئولیت می پذیرد ،ریسک می کند وحتی با شکافتن طبیعت دست در دانش و آگاهی خدا می برد تا خلیفه به حقی برای خدا گردد